Zespół Aspergera

Zespół Aspergera (ZA) jest całościowym zaburzeniem rozwojowym ze spektrum autyzmu. Należy jednak pamiętać, że oba te zaburzenia nie są tożsame, a różnice między nimi są dość wyraźne. Objawy Zespołu Aspergera nie są tak widoczne, jak autyzmu, więc często jest on dość późno diagnozowany, a co za tym idzie – osoby nim dotknięte nie są objęte wczesną terapią.

Rozwój mowy nie jest opóźniony względem harmonijnie rozwijających się rówieśników, jednak z czasem widoczne są w nim pewne nieprawidłowości, jednak ze względu na ich różnorodny charakter i nasilenie, ciężko o stworzenie jednolitego obrazu mowy osób z Zespołem Aspergera. Często mowa tych osób jest dość specyficzna przez częste przywiązanie do pewnych słów, zaburzenia prozodii, pewną sztywnością językową wynikającą z braku rozumienia metafor, żartów, a także składników suprasegmentalnych. Często wypowiedzi  osób z ZA są niedostosowane do sytuacji lub rozmówcy.  Problemy natury komunikacyjnej ściśle wiążą się z nieprawidłowościami w funkcjonowaniu społecznym oraz rozwoju emocjonalnym. Wynikają one z braku teorii umysłu –  umiejętności wyciągania wniosków o stanie umysłu innych istot. Wiele z osób dotkniętych ZA ma skłonność do specyficznych, obsesyjnych zainteresowań, woli żyć w starannie zorganizowanym otoczeniu, ponieważ ma problem z akceptacją nowości i zmian. U ludzi tych pojawiają się zaburzenia motoryki lub zaburzenia integracji sensorycznej. Należy podkreślić, że z samym Zespołem Aspergera nie wiąże się upośledzenie intelektualne.

Odpowiednia terapia i edukacja osób dotkniętych ZA przynosi świetne rezultaty i pozwala zmniejszyć wymienione deficyty na tyle, by umożliwić tym ludziom funkcjonowanie społeczne, jednak ważne jest możliwie najwcześniejsze podjęcie zróżnicowanych działań terapeutycznych.

Diagnozy tego zaburzenia dokonuje wielospecjalistyczny zespół, a terapia przebiega w sposób ściśle dopasowany do potrzeb dziecka. Zwykle psycholog lub pedagog specjalny kieruje oddziaływaniami terapeutycznymi, w których skład wchodzą: zajęcia logopedyczne, TUS, terapia SI, indywidualne zajęcia z psychologiem i pedagogiem specjalnym.